ယခင္က အသားတင္အ႐ႈံးျပေနခဲ့လုိ႔ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ အျမတ္ တစ္ေဒၚလာ ရရင္ ေက်နပ္ၿပီလုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ တစ္ေဒၚလာကုိမွ မျမတ္ရင္ ကုမၸဏီ ေသဖုိ႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အလီဘာဘာက ေဈးမေရာင္းေသးဘူး။ အလုပ္လာအပ္တဲ့သူေတြအတြက္ ၀က္ဘ္ဆုိက္ေတြ လုပ္ေပးတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈေတြကုိ လုပ္ေပးၿပီး ေငြရွာေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီမွာ ျပႆနာက အလုပ္ရဖုိ႔ဆုိရင္ အလုပ္လာအပ္တဲ့ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းေတြကုိ လာဘ္ထုိးဖုိ႔ လုိတယ္။ လာဘ္ထုိးမွ အလုပ္ရမယ့္သေဘာ ရွိတယ္။
အဲဒီကိစၥကုိ အလီဘာဘာမွာ ေဆြးေႏြးၾကတာ တစ္ေနကုန္တယ္။ အလီဘာဘာကုိ ထူေထာင္သူ ဂ်က္မက အခုလုိ ျပန္ေျပာျပခဲ့တယ္။
“တကယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လာဘ္ေပးမယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆက္လက္ရပ္တည္ ရွင္သန္ႏုိင္မယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ နားလည္တယ္။ တကယ္လုိ႔ လာဘ္မေပးဘူးဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ကုမၸဏီ ေသေကာင္းေသသြားႏုိင္တယ္”
ဂ်က္မက အဲဒီေန႔က အစည္းအေ၀းအေၾကာင္းကုိ အခုလုိ ဆက္ေျပာျပတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မြန္းလဲ ၄ နာရီအထိ စည္းေ၀းတုိင္ပင္ၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္ေသာအခါမွ လာဘ္မေပးဘူး။ သမာဓိဂုဏ္သိကၡာ မရွိဘဲ လုပ္ကုိင္မယ့္အစား ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကုမၸဏီ ပိတ္သိမ္းလုိက္တာပဲ လုပ္မယ္”
သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း သူတုိ႔ အလုပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထုိႏွစ္က ကုမၸဏီ အျမတ္ရရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္အကုန္မွာ ေနာက္ထပ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အႀကီးစားတစ္ခုကုိ ရင္ဆုိင္ၾကရျပန္ပါတယ္။
ႏွစ္အကုန္ ဆန္းစစ္သုံးသပ္တာမွာ ၀န္ထမ္း ႏွစ္ဦးက သူတုိ႔ကုမၸဏီရဲ႕ အေရာင္းအားလုံးရဲ႕ ၆၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ေရာင္းေပးထားေၾကာင္း သူတုိ႔ ေတြ႕ၾကရတယ္။ ယုံဖုိ႔ခက္ရေအာင္ ေကာင္းလြန္းေနတယ္။ စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ သူတုိ႔က ျဖတ္စားလွ်ပ္စားေငြေတြ ျပန္ေပးၿပီး အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီမွာ ဂ်က္မတုိ႔ ေရွ႕တုိးထမ္းပုိး ေနာက္ဆုတ္ လွည္းက်ဳိး အျဖစ္ကုိ ႀကံဳရတယ္။
“သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ ခ်က္ခ်င္း အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္မယ္ဆုိရင္ ကုမၸဏီ အျမတ္ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္လုိ႔ အဲဒီ၀န္ထမ္းႏွစ္ဦးကုိ ကန္မထုတ္ပစ္ဘူးဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ စကားေတြက ဗလာက်ည္ေတြ ျဖစ္ေနမယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒီ၀န္ထမ္းႏွစ္ဦးကုိ ထြက္ခုိင္းလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေနာက္ဆုံးမွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့ၾကပါတယ္”
႐ုိးေျဖာင့္ျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္မႈဆီ ေရာက္ေစသည္။
အလီဘာဘာ ကုမၸဏီ ထုံးတမ္းဓေလ့ေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္လုပ္ထုံးလုပ္နည္းေတြထဲမွာ
ကုမၸဏီစတင္တဲ့ ပထမေန႔ကတည္းက ထဲတြင္ ႐ုိးေျဖာင့္ျခင္းကို ျမႇဳပ္ထည့္ထားပါတယ္။
အလီဘာဘာရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အလြန္အခရာက်တဲ့အရာလုိ႔ ဂ်က္မက ယူဆပါတယ္။
“အလီဘာဘာကုိ ထူေထာင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေတာ္ခက္ခက္ခဲခဲ အေျခအေနတစ္ရပ္ကုိ ႀကံဳရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ ဘာမွ မရွိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လုပ္ေပးတာကုိ ဘယ္သူကမွ စိတ္မခ်ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ငေၾကာင္ေတြ၊ လူလိမ္ေတြလုိ႔ လူတုိင္းက ေျပာၾကတယ္”
ကုမၸဏီမွာ ႀကီးထြားလာတာ ပုိက္ဆံမဟုတ္ဘူး။ ပင္ကုိအရည္အေသြးလည္း မဟုတ္ဘူး။ တန္ဖုိးထားျခင္းေတြသာ တုိးလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္အပ္သူ ပထမဦးစားေပး၊ အသင္းစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ႐ုိးေျဖာင္ျခင္းဂုဏ္သိကၡာတုိ႔ ျမင့္တက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အလုပ္အပ္ႏွံသူေတြနဲ႔ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ လုပ္ကုိင္တာဟာ ေရရွည္ေဖာက္သည္ေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္တယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြက အလုပ္အပ္ႏွံတဲ့သူနဲ႔ ကားႀကံဳလုိက္စီးတာ၊ ထမင္းလုိက္စားတာကုိ ခြင့္မျပဳဘူး”
တ႐ုတ္ကုမၸဏီေတြ ပင္လယ္ရပ္ျခားမွ အမွာစာေတြ ရဖုိ႔ လုပ္ကုိင္တာကုိ အလီဘာဘာက ကူညီေပးၿပီး ႏွစ္စဥ္ေၾကး ေကာက္ခံတယ္။ အေျခအေနေတြက အားရစရာ မရွိဘူး။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတုိ႔ထံ အလုပ္အပ္ႏွံထားသူေတြအေပၚ တာ၀န္မေၾကခဲ့ဘူးလုိ႔ ခံစားမိၾကတယ္။ ႏွစ္ကုန္ခ်ိန္မွာ ၀န္ထမ္းေတြက ႐ုိး႐ုိးသားသား ေျပာျပၾကတယ္။
အီး-စီးပြားက ႀကီးမားတဲ့ အနာဂတ္ ရွိေနတာ မွန္ေပမဲ့ ရလဒ္ေတြကုိ ခ်က္ခ်င္းေတာ့ မရဘူး။ ဒီေတာ့ ႏွစ္စဥ္ေၾကး ျပန္ထုတ္ခ်င္ ထုတ္ပါ။ ေနာက္တစ္ႏွစ္အတြက္ စာရင္းမသြင္းဘဲ ေနခ်င္ေနပါလုိ႔ ေျပာျပၾကတယ္”
အလုပ္အပ္ႏွံၾကသူေတြက နားလည္ေပးၾကတယ္။ အေကာင္းေမွ်ာ္ၾကတယ္။ အခ်ိန္ယူရဦးမယ္ဆုိတာ သိၾကတယ္။ သူတုိ႔အထဲမွာ အမ်ားအျပားဆုိ႔ဟာ ယေန႔ထက္ထိ အလီဘာဘာနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
Read-လုပ္ငန္းကို ဗ်ဴဟာႏွင့္ကယ္တင္ျခင္း
Sign In with Google