ယွဥ္ျပိဳင္မႈကို စြဲေဆာင္မႈရွိေအာင္ ဖန္တီးျခင္း

အဲဒါက ယွဥ္ျပိဳင္စြမ္းရည္ (Competitive advantage) ပါ။

ခက္တာက competitive advantage က ၾကာရွည္တည္ျမဲမႈမရွိဘဲ အလြယ္တကူ ပံုတူကူးခံရတဲ့အခ်က္ပဲ။ ဒါကေတာ့ ဘယ္သူ႔အျပစ္မွ မဆိုသာဘူး။

Industrial benchmarking ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀အရ ေစ်းကြက္ထဲမွာ အေကာင္းဆံုးလို႔ထင္ရတဲ့ ယွဥ္ျပိဳင္မႈဗ်ဴဟာေတြကို တျခားလူေတြလည္း ပံုတူကူးသံုးမွာပဲ။

ျပႆနာကက်ေတာ့ ေစ်းကြက္ထဲက ျပိဳင္ဘက္ေတြအကုန္လံုးက အေကာင္းဆံုးဗ်ဴဟာကို ပံုတူလုပ္လာတဲ့အခါ ျပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အၾကားကြဲျပားျခားနားမႈက နည္းလာတယ္။

သံုးစြဲသူအခြင့္အေရး ပိုမ်ားလာတယ္။ အခြင့္အေရးကေန ရပိုင္ခြင့္တစ္ခုအျဖစ္ ထင္ျမင္သြားတယ္။

ဒီေတာ့အဲဒီယွဥ္ျပိဳင္စြမ္းရည္က စြဲေဆာင္မႈမရွိေတာ့ဘူး။

ဥပမာအားျဖင့္ ႏွစ္သစ္ကူးေလွ်ာ့ေစ်း။ ဒီဗ်ဴဟာ စစခ်င္းတုန္းကေတာ့ စြဲေဆာင္မႈရွိတယ္။

အလုပ္ျဖစ္မွန္းသိေတာ့ က်န္တဲ့သူေတြအကုန္လံုးကလည္း ပံုတူကူးတယ္။

ဒီေတာ့ ဟိုကလည္း ႏွစ္သစ္ကူးေလွ်ာ့ေစ်း၊ ဒီကလည္း ႏွစ္သစ္ကူးေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ အားလံုးနီးပါးက ႏွစ္သစ္ကူးေလွ်ာ့ေစ်းလုပ္ေတာ့ ၀ယ္ယူသူက အခြင့္အေရးအျဖစ္ မျမင္ေတာ့ဘူး။

ရပိုင္ခြင့္အျဖစ္ ျမင္လာတယ္။ ဒီေတာ့ ေစ်းမေလွ်ာ့တဲ့သူက ရပိုင္ခြင့္ကိုမေပးတဲ့သူျဖစ္သြားတယ္။

အဲဒါက ပထမအခ်က္။ ေနာက္အခ်က္က ေစ်းေလွ်ာ့တာ သပ္သပ္က ျပိဳင္ဆိုင္မႈစြမ္းရည္မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားေလွ်ာ့ေပးႏုိင္လဲဆိုတာကမွ ျပိဳင္ဆိုင္မႈျဖစ္လာတယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲကေတာ့ စီးပြားေရး ၀င္ေငြေလ်ာ့တယ္။

ဒါကိုေျဖရွင္းဖို႔ဆိုရင္ ျပိဳင္ဆိုင္မႈပံုစံကို သူမ်ားနဲ႔ မတူညီေအာင္ ဆက္ဆက္ျပီး ဖန္တီးေနမွျဖစ္မယ္။ ဗ်ဴဟာအသစ္ ပံုစံအသစ္နဲ႔ မတူကြဲျပားေအာင္ ဆက္လက္ယွဥ္ျပိဳင္ေနမွျဖစ္မယ္။

Differentiation ကို အားျပဳဖို႔ပဲေပါ့။ ဒါမွ ယွဥ္ျပိဳင္မႈစြမ္းရည္က ဆက္ျပီး အသက္၀င္ေနမယ္။

မဟုတ္ရင္ ဗ်ဴဟာက ထင္သေလာက္စြဲေဆာင္မႈမရွိေတာ့ဘူး။

Recommended for you-လုပ္ငန္းခြင္တြင္းမွာ အျပိဳင္အဆိုင္ေတြ မ်ားလာတဲ႕အခါ…

Credit; dr.thureinhlaingwin