အခ်ိန္ရဲ႕ တန္ဖိုး

သူတို႔ကအားနာတတ္တယ္။ အားနာတတ္တဲ့အတြက္ သူမ်ားလိုအပ္တိုင္း လုိက္ျပီးလုပ္ေပးေလ့ရွိတယ္။ ရံုးက မမေတြက မုန္႔သြားဝယ္ေပးပါအံုးဆိုလည္း သြားလိုက္တာပဲ။ မိတၱဴသြားကူးေပးပါအံုးဆိုလည္း သြားကူးေပးလိုက္တာပဲ။ ၾကာေတာ့ သူမ်ားေတြက ခိုင္းလို႔ရမွန္းသိေတာ့ ပိုခုိင္းလာတယ္။ ကိုယ့္အလုပ္လည္းမျပီး၊ ေဘာစိဆူတာလည္း ခံရ၊ ကိုယ္ကူညီေပးတဲ့သူေတြ အသိအမွတ္ျပဳတာလည္း မခံရနဲ႔ စိတ္ညစ္လာေရာ။ ဘာလို႔ အဲ့ဒီအေျခအေနကို ေရာက္သြားတာလဲ....

အဲ့ဒါကို မရွင္းျပခင္ တစ္ခုေတာ့ ေျပာရအံုးမယ္။ အဲ့ဒီအေျခအေနကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကူညီေနရရင္ ျပီးေရာဆိုျပီး ေပ်ာ္ေမြ႔ေနသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီလူေတြကိုလည္း မွားတယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ သူတို႔ခံယူခ်က္နဲ႔သူတို႔ပဲေလ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီလို အေျခအေနေရာက္ေနတာကို စိတ္ထဲမေပ်ာ္ရႊင္မိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီစာကို ဆက္ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။ အကူအညီေပးတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ (၂)မ်ိဳးရွိတယ္။ ပထမတစ္မ်ိဳးက တကယ္အကူအညီလိုလို႔၊ သူလည္းဘယ္လိုမွ လုပ္လို႔ အဆင္မေျပလို႔ အကူအညီေတာင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ကိုယ့္ကို အသံုးခ်တာပါ။ သူ႔အလုပ္သူမလုပ္ပဲ အားနာတတ္တဲ့လူေတြရဲ့စိတ္ကို အသံုးခ်ျပီး ခိုင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လိုက္လုပ္ေပးေလေလ အႏုိင္က်င့္ေလေလပါပဲ။ သင္က သူမ်ား လိုအပ္တဲ့အရာရွိတုိင္း ေသခ်ာမစဥ္းစားပဲ လုိက္လုပ္ေပးတာ မ်ားလာတဲ့အခါ သူတို႔က သင့္ကို အခ်ိန္ေပါသူ တစ္ေယာက္ အျဖစ္ျမင္လာပါတယ္။ သူတို႔အခ်ိန္ပဲ့သြားရင္ ေရွာ့ရွိေပမယ့္ သင့္အခ်ိန္ပဲ့သြားရင္ေတာ့ေရွာ့ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ထင္လာၾကပါတယ္။ သင့္အခ်ိန္ရဲ့Value နဲ႔ သူတု႔ိအခ်ိန္ရဲ့ Value မွာ သင့္အခ်ိန္ရဲ့ Value ကနိမ့္ပါးေနတယ္လို႔ သူတို႔သတ္မွတ္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။အလုပ္မွာ သူတို႔အခ်ိန္ကို အရမ္းေလးစားတတ္တဲ့သူမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ဖူးၾကမွာပါ။

လူေတြက အဲ့ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကို သိပ္မေႏွာက္ယွက္ရဲၾကဘူး။ တကယ္လိုအပ္တဲ့ အရာေတြေလာက္ပဲ အကူအညီေတာင္းၾကတယ္။ အဲ့ဒီလူရဲ့ အခ်ိန္ကို ဖဲ့ယူရမယ့္အရာရွိရင္သူတို႔ ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကတယ္။ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားသူတစ္ေယာက္ကို ပတ္ဝန္းက်င္က အလိုလို ရွိန္တယ္။ အဲ့ဒီလူရဲ့အခ်ိန္ကို အလြယ္တကူ ဓားျပမတုိက္ရဲၾကဘူး။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ Value ဟာ အဲ့ဒီလူ သူ႔ကိုယ္သူ ဘယ္ေလာက္ေလးစားလဲ၊သူ႔အခ်ိန္ကို သူဘယ္ေလာက္ေလးစားလဲ ဆိုတာနဲ႔အမ်ားၾကီးသက္ဆိုင္ေနတယ္။ သူမ်ားေတြရဲ့ ေလးစားမႈ ရဖို႔ဆိုရင္ အရင္ဆံုးကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလးစားတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုယ့္အခ်ိန္ကိုသူမ်ားေတြ တန္ဖိုးထားတာ ခံခ်င္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ကကိုယ့္အခ်ိန္ကို အရင္ တန္ဖိုးထားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခ်ိန္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေနာက္တစ္ခု သတိထားမိတာက ျမန္မာနုိင္ငံက အခမ္းအနားေတြ၊ ပြဲေတြမွာ ပြဲစီစဥ္သူေတြက ပြဲစမယ္လို႔ ေၾကျငာထားတဲ့အခိ်န္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ပြဲမစၾကသလို ပြဲလာတဲ့သူေတြကလည္း ပြဲစမယ္လို႔ ေျပာထားတဲ့ အခ်ိန္မွာဘယ္ေတာ့မွ မလာၾကပါဘူး။ ပြဲစီစဥ္တဲ့သူက တစ္နာရီေလာက္ႀကိဳ ေၾကျငာထားျပီး လာတဲ့သူကလည္း တစ္နာရီေနာက္က်ျပီးမွ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ သူ႔အရပ္နဲ႔သူ႔စရိုက္ ကိုက္ေနတာပဲဆိုေပမယ့္ အဲ့ဒီအက်င့္စရိုက္က လုပ္ငန္းခြင္မွာ ႏုိင္ငံျခားသားေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ဒုကၡေပးတတ္ပါတယ္။

အေနာက္တုိင္း ႏုိင္ငံသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကအခ်ိန္ကို အရမ္းေလးစားၾကပါတယ္။ ညဘက္သာ ကလပ္သြားျပီးကဲရင္ကဲမယ္။ ဒါေပမယ့္ မိုးလင္းရင္ ရံုးေနာက္က်ေလ့မရွိပါဘူး။ အစည္းအေဝးေတြဆိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္မက်ပါဘူး။ သူမ်ားေနာက္က်ရင္လည္း အရမ္း စိတ္ဆိုးၾကပါတယ္။လူတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားတတ္မွ သူမ်ားအခ်ိန္ကိုလည္း တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း သိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုး မထားတတ္တဲ့သူေတြက ကိုယ္ အခ်ိန္မတိက်လို႔ သူမ်ားစိတ္ဆိုးတာကို အပိုလုပ္တယ္လို႔ျမင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

နိဂံုးအေနနဲ႔ ဒီစာဟာ အကူအညီေတာင္းတာကို မကူညီဖို႔တိုက္တြန္းတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထပ္ေျပာပါရေစ။ လုပ္ငန္းခြင္မွာ အကူအညီလိုတာ အျမဲရွိတတ္ပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္းကူညီပါ၊ ေဖးမပါ။ ဒါေပမယ့္ အားနာတတ္တဲ့စိတ္ကို အသံုးခ်တတ္တဲ့သူေတြကိုေတာ့ သတိထားပါ။ ‘No’ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သုံးသင့္တဲ့အခါ သံုးရပါတယ္။ အျမဲတမ္း ‘Yes’ ဆုိရင္ လံုးပါးပါးသြားပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ကူညီရတာပဲ ေက်နပ္ေနတာပါ ဆိုရင္ေတာ့ ဆက္လုပ္ပါ။ ေပ်ာ္တာကိုဆက္လုပ္လို႔ ရပါတယ္။

Recommended for u- စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အရင္းအနွီး မလံုမေလာက္ပဲ တည္ေထာင္ၿပီးမွ သန္းၾကြယ္သူေဌး ျဖစ္သြားၾကသူမ်ား

Source:မိုးရွင္း (I.M.T)