“ဘာေၾကာင့္”က ဒီေလာက္ေတာင္ အေရးပါခဲ့သလား??

ပန္းရနံ႔ကို မ႐ူ႐ူိက္ႏိုင္ဘူး။ တခ်ဳိ႕က ေျပးလႊားေဆာ့ကစားလို႔ မရဘူး။
တခ်ဳိ႕က ဖိနပ္စီးဖို႔ ေျခေထာက္မရွိဘူး။ ဒါနဲ႔မ်ား ဘာျဖစ္လို႔ တိမ္အျမင့္ေပၚ ငွက္တစ္ေကာင္လို ငါ
မပ်ံသန္းႏိုင္သလဲလို႔ အျမဲညည္းတြားေနေသးလဲ…
♦ လူတစ္ေယာက္မွာ ပါးစပ္ေပါက္ တစ္ေပါက္ပဲပါတယ္။ ဒါနဲ႔မ်ား ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ပံုစံမတူ ေကာ္ဖီခြက္ကို လိုေနၾကတာလဲ…
♦ ကမာၻမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ စစ္ပဲြေတြရွိရတာလဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔ အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ၾကရတာလဲ၊
တီဗီြမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ရုပ္ပံုကိုပဲ ထပ္တလဲလဲ လႊင့္ေနရတာလဲ၊ ကေလးငယ္ရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ႔
စိတ္ဝိညာဥ္ကိုကာကြယ္ဖို႔ လူေတြေမ့ေနခဲ့ၾကၿပီလား၊ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္မွာစုိးလို႔ အိပ္ရမွာကို
ေၾကာက္ခဲ့ေပမယ့္ အိပ္မက္ထဲမွာပဲ လိုခ်င္တဲ့ လွပၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ကမာၻကို ငါေတြ႔ႏိုင္ခဲ့တယ္။
♦ ဘာျဖစ္လို႔ အစက လက္ထပ္ခဲ့ရတာလဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ခုခ်ိန္မွာ ကြာရွင္းရတာလဲ၊ ဒီလိုျဖစ္မယ္မွန္း
အစကႀကိဳသိခဲ့ရင္ အေမတို႔ လက္ထပ္ခဲ့ဦးမလား၊ လမ္းခဲြမယ္လို႔ အစက ၾကိဳသိခဲ့ရင္ ကြၽန္မကို
ေမြးခဲ့ၾကဦးမလား၊ သက္ဆံုးထိတိုင္ ကြၽန္မဝမ္းနည္းမွာကို ဂ႐ုစိုက္မိမလား၊ သက္ဆံုးထိတိုင္
ကြၽန္မဝမ္းနည္းမယ္ဆိုရင္ အေမတို႔ျပန္ၾကင္နာၾကမလား၊ ဘာျဖစ္လို႔ ကြၽန္မရဲ႕မ်က္ရည္ေတြက ရုပ္ရွင္ရံုအေမွာင္ထဲေရာက္မွ စီးက်ရတာလဲ။
♦ ေနေရာင္ေနာက္မွာ အရိပ္ပုန္းေနတယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေနာက္မွာ ဝမ္းနည္းျခင္းပုန္းေနတယ္
မာန္တက္ျခင္းေနာက္မွာ ယုတ္ညံ့ျခင္းေတြပုန္းေနတယ္ တိမ္မည္းရဲ႕ေနာက္မွာ လမင္းပုန္းေနတယ္
ဒီလိုဆိုရင္ “ေနာက္ေက်ာ” က ဘယ္သူ႔ေနာက္မွာ သြားပုန္းေနရမလဲ..
♦ ငါ နင့္ကိုခ်စ္တယ္ ငါ နင့္ကိုမခ်စ္ဘူး ငါ နင့္ကိုခ်စ္တယ္ ငါ နင့္ကိုမခ်စ္ဘူး ငါ နင့္ကိုခ်စ္တယ္
ငါ နင့္ကိုမခ်စ္ဘူး ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ အခ်စ္ေလာကထဲမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ပ်င္းရိဖို႔ေကာင္းေလာက္တဲ့ ဒီအေျဖႏွစ္ခုပဲ ရွိခဲ့တာလဲ…
♦ မုသားတစ္ခုေျပာရင္ ေနာက္မုသားတစ္ခု ထပ္ေျပာရတယ္ ဆက္ၿပီး ေနာက္(၃)ခု
ထပ္ေျပာရတယ္ ေနာက္ဆံုး မရပ္မနား ဆက္ေျပာသြားဖို႔ရွိတယ္။ ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ…

Read-ေၾကာက္ေနရင္ တစ္သက္လံုး႐ႈံးမွာပဲ...

Credit; ႏိုင္းႏိုင္းစေန