တစ္ခါတုန္းက ဆရာမတစ္ေယာက္က ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို အတန္းေရွ႕ထြက္ၿပီး စာျပန္ခိုင္း ပါတယ္။
" မွားေနတယ္ " လို႕ ဆရာမကေျပာေတာ့ စာျပန္ေနတဲ႔ေကာင္ ထစ္ကုန္ေရာ ။ ေနာက္ အစက ျပန္ရြတ္တယ္။
ဆရာမက "မွားျပန္ၿပီေတာ္ေတာ့ " ေအာ္လႊတ္လိုက္ တာ ေက်ာင္းသားေလးခမ်ာ မ်က္နွာငယ္ငယ္နဲ႕ သူ႕ေနရာမွာျပန္ထိုင္သြားပါတယ္။
ေနာက္ တစ္ေယာက္ကိုေခၚၿပီးျပန္ခိုင္းျပန္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားစာျပန္ေနတုန္း "မွားေနတယ္ "လို႔ ဆရာမေအာ္ျပန္တယ္ ။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီေက်ာင္းသားက ဆရာမေျပာတာဂရုမစိုက္ပါဘူး ။
သူရြတ္ေနတဲ႔ စာကိုပဲ အဆုံးထိ ရြတ္သြားပါတယ္။
ၿပီးတာနဲ႔ သူ႕ေနရာသူေအးေဆးပဲ ျပန္ထိုင္သြားတယ္ ။
ဒီေတာ့ဆရာမက " သား သိပ္ေတာ္တာပဲ" လို႔ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။
ပထမေက်ာင္းသား စိတ္ထဲမေက်မခ်မ္းျဖစ္သြားၿပီး ဆရာမကိုေစာဒကတက္ပါတယ္ ။
" ဆရာမ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူရြတ္သလို ကြက္တိရြတ္တာပဲေလ ..." တဲ႔။
ဒီေတာ့ ဆရာမက " သားက ဒီစာကို မေက်ညက္ေသးဘူူး ...ဆရာမ ရပ္ခိုင္းေတာ့ မင္းရပ္သြားတာဟာ မင္းဒီစာကိုရၿပီလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မယုံၾကည္ေသးတာကိုျပတာပဲ ။
ေလာကႀကီးက မွားတယ္လို႕ေျပာလာတဲ႔အခါ မင္းလုပ္ရမွာက " မွန္တယ္" လို႔ ျပန္ေျပာၿပီး အဲဒါကို သက္ေသထူဖို႕ပဲ ..." လို႕ဆုံးမပါတယ္ ။
ေလာကမွာ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ႔ စကားေတြ နည္းေပါင္းစုံနဲ႔ ၾကားရလိမ့္မယ္။
" ဒါကို မင္းမလုပ္နိုင္ပါဘူး " " မဟုတ္ဘူး မင္းမွားေနတယ္ " " မင္းအသက္ႀကီးသြားၿပီ "
" မင္းငယ္လြန္းပါေသးတယ္ " " မင့္ ဗလနဲ႔မ်ားကြာ " "မင္း ပညာမွမတတ္ဘဲ "
"မင္းအသိုင္းအဝိုင္းကဘယ္ေလာက္ေတာင့္လို႔တုန္း " " မင္း ပိုက္ဆံမွမရွိဘဲ "" အဲဒါၿပီးမွာမဟုတ္ပါဘူးကြာ " ့စသျဖင့္ေပါ့ ။
မင္းၾကားရတဲ႔ အပ်က္သေဘာေဆာင္စကားေတြတိုင္းဟာ မင္းအရာရာကို လက္ေလွ်ာ့အရွံဳးေပးသြားတဲ႔အထိ မင္းရဲ႕ယုံၾကည္မႈေတြကို တိုက္စားသြားနိုင္တယ္။
ကဲ ...ဒီေန႔ေလာကႀကီးက မင္းကို မျဖစ္နိုင္ပါဘူးလို႔ ေျပာလာတဲ႔အခါ " ျဖစ္နိုင္ပါတယ္" လို႕ ျပန္ေျပာၿပီး ျဖစ္နိုင္ေၾကာင္းသက္ေသျပလိုက္စမ္းပါ...
Recommended for you-ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဘာသာ မျပန္ပါနဲ႔!
Credit; ဦးသုည
